Langzaam komt de rust weer terug
en kijken we terug op een heerlijk weekend.
Twee dagen gewoon helemaal niets doen. Het mooie is, dat we afgelopen donderdag ook al spontaan een dag vrij namen.
2,5 maand zijn we alweer terug op Bali.
Ons tweede thuis.
Samen praten we over ons leven.
Zijn we nu waar we willen zijn? Absoluut!
Zijn er nog andere wensen? Zeker!
De keuze om ons huis te verkopen lijkt als we nu terugkijken niet meer zo moeilijk. Terug gaan naar Bali was ook geen moeilijke keuze. We voelen ons thuis. Maar tegelijkertijd realiseren we ons dat Nederland altijd onze basis zal blijven.
Hoe tof zou het zijn als
Hoe dat er in de toekomst uit zal zien, dromen en praten we veel over. We starten ons gesprek altijd met, “hoe tof zou het zijn als…” en grote dromen worden daarna uitgesproken.
We zien wel hoe het loopt. We leven nu en maken ons niet te druk over hoe de dag van morgen zal verlopen.
En zo genieten we van vrijheid en werken we op de uren wanneer wij willen.
Afgelopen donderdag is een mooi voorbeeld. Na een aantal drukke weken en een paar nachten wat minder te hebben geslapen, zei ik donderdagochtend tegen Jeroen; “Zullen we een dag vrij nemen?” Hij hoefde er niet eens over na te denken en zei direct ja. Na het ontbijt stapten we op de motor en reden we naar Ubud. Een dag uit. Rijdend over de glooiende wegen en tussen de rijstvelden, voelden we die vrijheid.
Locatie onafhankelijk leven op onze voorwaarden.
In 2019 schreven we onze droom op. Baan in loondienst opzeggen en werken en reizen waar en wanneer we willen. Maar vooral voor een langere tijd op Bali wonen. Vrijheid hebben en onze eigen uren indelen.
Zittend op een luxe strandbed, kijkend naar de zee, luisterend naar relaxte jazz muziek en Jeroen die met zijn camera rondloopt om de mooiste foto’s te maken, voel ik een gelukzalig gevoel door mij heen stromen.